Ruimtelijke ordening, wonen en mobiliteit gaan hand in hand en dienen een geïntegreerd verhaal te zijn. Het Vlaams mobiliteitsdenken is achterhaald en gaat uit van een basisbereikbaarheid voor iedereen. In de Vlaamse ruit en het verlinte Antwerpen lukt dit nog wel. Ik vind dat onze dorpen en kernen in Limburg nood hebben aan een andere aanpak.

We moeten de ambitie hebben om innovatief met onze mobiliteit om te gaan. De publieke ruimte moet voor iedereen toegankelijk zijn: te beginnen met goed onderhouden en veilige voetpaden.
De verbindingen tussen dorpen en steden moeten uitgebouwd worden. De realisatie van het SALK programma inzake mobiliteit moet uitgevoerd worden.
De fiets moet bij hoogdringendheid een plaats krijgen in het mobiliteitsplan van Limburg. Fietsinfrastructuur en fietssnelwegen moeten verbindend werken door de hele provincie en gekoppeld worden aan traditionele vervoersmodi.
We zoeken innovatieve eigen oplossingen voor het openbaar vervoer in Limburg en zorgen voor integratie van deze oplossingen in grensoverschrijdende modi. Enerzijds moeten er mobiliteitsoplossingen komen waar mobiliteit bekeken wordt als een dienst voor de burger. Anderzijds moet het mogelijk zijn om (privaat-) publiek het openbaar vervoer van Limburg te organiseren. Met een gelijk betalersdeel uit Vlaanderen en een grensoverschrijdende integratie.

Eerder dan we voorzien een opstaphalte… zonder na te denken of deze je ook brengt waar je wilt zijn. Deze omwenteling in het mobiliteitsdenken is absoluut nodig.

Investeren in kernversterkende mobiliteit, grensoverschrijdend en als dienst voor de burger: van jongere tot oudere!

Bv. Organisatie avondlijnen en nachtbussen.